شهادت امیرالمومنین علی علیه السلام بر دلدادگان آن حضرت تسلیت باد

شهادت امیرالمومنین علی علیه السلام بر دلدادگان آن حضرت تسلیت باد

در این واپسین روزهای میهمانی خدا شما را به جرعه ای ناب و جانگذاز از حرف های دل امیرالمومنین دعوت می کنیم و رشته کلام را به دست استاد بلاغت و فصاحت می سپاریم. امام دو عالم علی علیه السلام پس از ضربت فرمودند:

قال اميرالمومنین علي عليه السلام: 

و من کلام له علیه السلام [1] قبل موته [2] ایها الناس ، کل امری ء لاق ما یفر منه فی فراره الاجل مساق النفس [3] و الهرب منه موافاته کم اطردت الایام ابحثها عن مکنون هذا الامر [4] فابی الله الا اخفاءه هیهات علم مخزون [5] اما وصیتی : فالله لا تشکروا به شیئا ، و محمد صلی علیه و آله ، [6] فلا تضیعوا سنته اقیموا هذین العمودین ، و اوقدوا هذین المصباحین ، [7] و خلاکم ذم ما لم تشردوا حمل کل امری ء منکم مجهوده ، [8] و خفف عن الجهله رب رحیم ، و دین قویم ، و امام علیم انا بالامس صاحبکم ، [9] و انا الیوم عبره لکم ، و غدا مفارقکم غفر الله لی ولکم [10] ان تثبت الوطاه فی هذه المزله فذاک ، [11] و ان تدحض القدم فانا کنا فی افیاء اغصان ، و مهاب ریاح ، و تحت ظل غمام ، [12] اضمحل فی الجو متلفقها ، و عفا فی الارض مخطها [13] و انما کنت جارا جاورکم بدنی ایاما ، وستعقبون منی جثه خلاء : ساکنه [14] بعد حراک ، و صامته بعد نطق لیعظکم هدوی ، [15] و خفوت اطراقی ، و سکون اطرافی ، فانه اوعظ للمعتبرین من المنطق البلیغ [1] و القول المسموع و داعی لکم و داع امری ء مرصد للتلاقی [2] غدا ترون ایامی ، و یکشف لکم عن سرائری ، [3] و تعرفوننی بعد خلو مکانی وقیام غیری مقامی 

[1] از سخنان امام ( ع ) که قبل از مرگ خویش فرموده:

[2] ای مردم هر کس از آنچه فرار می کند [ مرگ ] در همان حال فرار آن را ملاقات خواهد کرد اجل سرآمد زندگی و پایان حیات [3] و فرار از آن رسیدن به آن خواهد بود چه روزهائی که من به بحث و کنجکاوی از اسرار و حقیقت این امر [اجل ] پرداختم [4] ولی خداوند جز اخفای آن را نخواست . هیهات علمی است پنهان و مربوط به عالم غیب [5] اما وصیت من این است که : هیچ چیز را شریک خدا قرار ندهید [ و جز خدا را نپرستید ] و درباره محمد ( ص ) این است که [6] سنت و شریعت او را ضایع مگردانید این دو ستون محکم را بر پا دارید و این دو چراغ پرفروغ را فروزان نگهدارید [7] و مادام که از حق منحرف نگشته اید هیچ نقش و مذمتی نخواهید داشت برای هر کس به اندازه توانائیش وظیفه ئی تعیین [8] و به افراد جاهل و نادان تخفیف داده شده است پروردگاری رحیم دینی استوار و امام و پیشوائی آگاه دارید.

من دیروز رهبر و همراه شما بودم [9] امروز مایه عبرت شمایم و فردا از شما جدا خواهم شد خداوند من و شما را مشمول رحمت خویش گرداند .[10] اگر من از این ضربت در این لغزشگاه [ دنیا ] نجات یابم [ شما به مقصود خود رسید ه اید ] [11] و اگر گامها بلغزد و از این جهان رخت بربندم ما نیز [مانند دیگران ] در سایه شاخه ها و مسیر وزش بادها و زیر سایه ابرهای متراکم آسمان [12] که پراکنده شدند و آثارشان درروی زمین محو شد خواهیم بود [13] من از همسایگان شما بودم که چند روزی در کنار شما زیستم و به زودی از من جسدی بی روح و ساکن [14] پس از آن همه حرکات و خاموش پس از آن همه گفتار بازخواهدماند [ هم اکنون ] باید سکوت من [15] بی حرکتی دست و پا و چشمها و اندامم موجب پند و اندرز و موعظه شما گردد زیرا این حالت برای کسانی که بخواهند عبرت گیرند از هر منطق رسا 000 [1] و گفتار موثر عبرت انگیزتر است.

وداع و خداحافظی من با شما وداع و خداحافظی کسی است که آماده ملاقات پروردگار است [2] فردا ارزش ایام زندگی مرا به خوبی خواهید دانست و مکنونات خاطر و ناراحتی درونیم برایتان آشکار خواهد شد [3] و پس از آنکه جای مرا خالی دیدید و دیگری بجای من نشست کاملا مرا خواهید شناخت.  

کد خبر: 148 | 17:00، 1395-04-08 نسخه چاپی ارسال به