به گزارش عصر پایش به نقل از آی تی رسان؛ دانگل یک دستگاه کوچک و معمولا به شکل فلش درایو USB است که به یک دستگاه دیگر وصل می‌شود و قابلیت‌های اضافی را برای کاربر فراهم می‌کند. یک دانگل بی‌سیم که آداپتور وای‌فای هم نامیده می‌شود، دستگاهی قابل حمل بوده و قابلیت وای‌فای را برای دستگاه‌هایی مانند رایانه‌های دسکتاپ بدون کارت شبکه وای‌فای فراهم می‌کند.
دانگل‌ها به‌طور کلی مفید هستند؛ زیرا آن‌ها می‌توانند به‌راحتی بین دستگاه‌های مختلف جا‌به‌جا شوند، فضای زیادی را اشغال نمی‌کنند و دارای قابلیت‌های اضافه شده مناسب هستند. برای مثال، Roku Streaming Stick به شما این امکان را می‌دهد تا هزاران سرویس را به‌طور مستقیم در تلویزیون پخش کنید. اما هنگام استفاده از یک دانگل بی‌سیم ممکن است به برخی از مسائل، به ویژه سرعت پایین مواجه شوید.
در ادامه به برخی دلایل عملکرد ضعیف دانگل بی‌سیم و کارهایی که می‌توانید برای حل آن انجام دهید اشاره می‌کنیم:
تداخل بی‌سیم
دستگاه‌های وای‌فای می‌توانند با استفاده از دو نوار مختلف ارتباط برقرار کنند: باند ۲.۴ گیگاهرتزی که قدیمی‌تر بوده و توسط اکثر دستگاه‌ها پشتیبانی می‌شود، اما کندتر است و باند ۵ گیگاهرتزی که جدیدتر و سریع‌تر بوده و دارای محدوده کوتاه‌تر است و تنها توسط دستگاه‌های چند سال گذشته پشتیبانی می‌شود.
در حالی که دانگل‌های مدرن بی‌سیم از هر دو گروه پشتیبانی می‌کنند، اگر روتر شما از باند ۵ گیگاهرتزی پشتیبانی کند، فقط توانایی استفاده از باند ۵ گیگاهرتزی را خواهید داشت. اگر روتر شما یک روتر دو بانده نیست، پس شما مجبور به استفاده از باند ۲.۴ گیگاهرتزی هستید. به همین دلیل است روترهای دو باند ضروری هستند.
چرا باندهای ۲.۴ گیگاهرتزی مناسب نیستند؟
یکی از دلایل نامناسب بودن این باندها، باریک بودن آن‌ها است. در ایالات متحده، شما فقط ۱۱ کانال برای انتخاب دارید که بسیار فریبنده هستند چراکه فرکانس هر کانال با فرکانس کانال‌های همسایه هم‌پوشانی دارد. این به این معنی است که کانال های ۱، ۶ و ۱۱ تنها کانال‌های غیرهم‌پوشان هستند.
کانال‌های دارای هم‌پوشانی، مناسب نیستند زیرا امواج داده‌های بی‌سیم می‌توانند با یکدیگر اختلال ایجاد کنند و بسته‌های اطلاعاتی را از دست بدهند. بازخوانی بسته‌های داده طول می‌کشد و این می‌تواند باعث کاهش سرعت ارتباط بی‌سیم شود. هرچه میزان تداخل امواج بیشتر باشد کاهش سرعت ارتباط بی‌سیم محسوس‌تر خواهد بود.
اگر شما در یک ساختمان پرجمعیت مانند یک مجتمع آپارتمانی در یک شهر بزرگ زندگی کنید این شرایط بدتر می‌شود، در این موقعیت قطعا صدها دستگاه در اطراف شما در حال تلاش برای ارسال داده‌های وای‌فای هستند. حتی اگر از یک کانال غیرهم‌پوشانی استفاده کنید، ممکن است انتقال داده از طریق همان کانال موجب ایجاد اختلال شود. یک دانگل بی‌سیم با باند ۲.۴ گیگاهرتزی به‌سادگی هیچ شانسی برای انجام این کار ندارد.
اگر شما مجبورید از باند ۲.۴ گیگاهرتز استفاده نمایید، مطمئن شوید که از حالت جدیدتر N به جای حالت بومی (legacy) و یا مخلوط (mixed) استفاده می‌کنید، که برای سازگاری سابقه محدود به ۷MB / sec است.
بهترین راه‌حل چیست؟
از باند ۵ گیگاهرتزی استفاده کنید. این به این معنی است که اگر روتر کنونی شما از این باند پشتیبانی نمی‌کند، باید روتر خود را به یک مدل دوباندی ارتقا دهید. شما همچنین به یک دانگل بی‌سیم نیاز خواهید داشت. خوشبختانه، باند ۵ گیگاهرتزی دارای ۲۳ کانال غیر هم‌پوشانی است و هنوز بسیاری از دستگاه‌ها آن را پشتیبانی نمی‌کنند، بنابراین میزان تداخل در پایین‌ترین حد ممکن است.
آنتن داخلی
دانگل‌های بی‌سیم در دو شکل ارائه شده‌اند: فشرده (آنتن‌های داخلی) و بزرگ (آنتن‌های خارجی). اکثر کاربران استفاده از دانگل‌های بی‌سیم جمعوجور را که گاهی اوقات nano dongles یا pico dongles نیز نامیده می‌شوند، به دلیل کوچکی و قابل حمل بودن به سایر موارد موجود ترجیح می‌دهند. چه کسی تمایل دارد تا یک آنتن بزرگ را به دستگاه خود متصل کند؟ قطعا هیچ‌کس به علاوه اینکه، تولید آنتن‌های داخلی ارزان‌تر تمام می‌شود؛ بنابراین دانگل‌های جمعوجور مقرون به صرفه هستند.
در حالی‌که آنتن‌های داخلی راه طولانی را پیموده‌اند، اما آنتن‌های خارجی عموما عملکرد بهتری را ارائه می‌دهند. آنتن‌های خارجی اغلب دارای بهره تقویتی بیشتر هستند و بنابراین دریافت سیگنال در آن‌ها بهتر خواهد بود. شما می‌توانید برای دریافت بهتر، آن‌ها را به سمت روتر بچرخانید.
در این وضعیت بهترین راه‌حل چیست؟
ارتقاء به دانگل با آنتن خارجی شاید بهترین راه‌حل پیشِ‌روی شما باشد. اگر بخواهیم منصفانه قضاوت کنیم، استفاده از یک دانگل جمعوجور در دستگاه‌های کوچک هیچ مشکلی به وجود نمی‌آورد فقط باید بدانید که در این‌صورت احتمالا سرعت کامل وای‌فای را دریافت نخواهید کرد. ممکن است یک دانگل با آنتن خارجی زشت باشد، اما اغلب گزینه کارآمدتری است.
مشکلات سخت‌افزاری
در این زمینه باید به سه مورد خاص توجه کنید:
اول، مشخصات دانگل: یک دانگل با برچسب ۶۰۰ مگابیت بر ثانیه، احتمالا توانایی چندانی در پشتیبانی از هر گروه پشتیبانی را ندارد. در عوض، اگر از هر دو باند استفاده شود، ممکن است ۱۵۰ مگابیت بر روی ۲.۴ گیگاهرتز و ۴۵۰ مگابایت بر روی ۵ghz قرار بگیرد. اطمینان حاصل کنید که دانگل مورد استفاده حداکثر سرعت برنامه خود را در ISP و در باند مورد استفاده، دریافت می‌کند.
دوم، پورت USB که به آن متصل می‌شوید: پورت USB 2.0 دارای حداکثر حداکثر سرعت ۴۸۰Mbps است، اما با توجه به پروتکل سربار و سخت‌افزار ناکارآمد، حداکثر سرعت عملیات در آن نزدیک به ۳۲۰ مگابیت در ثانیه می‌رسد. اگر می‌خواهید اطلاعات بیشتر در اختیار شما قرار گیرد، مطمئن شوید که آن را به یک پورت USB 3.0 وصل کرده‌اید که دارای حداکثر سرعت ۵ گیگابیت در ثانیه است.
سوم، حداکثر سرعت اینترنت شما: اگر شما برای ۲۵Mbps و یا ۵Mbps هزینه‌ای را پرداخت می‌کنید، هیچ ترکیبی از روتر و دانگل، سرعت شما را افزایش نخواهد داد. اغلب ISPها ۱۰۰ درصد سرعت کامل برنامه خود را ارائه نمی‌دهند، بنابراین ممکن است نیاز به یک برنامه اضافی داشته باشید.
راه‌های دیگر برای تقویت عملکرد Wi-Fi
اگر شما تمام نکات فوق را امتحان کرده‌اید ولی باز هم عملکرد وای‌فای‌تان با مشکل مواجه است، باید مواردی را که موجب کندی شبکه خانگی می‌شوند، کنترل کنید.
به‌عنوان مثال، اگر ارتباط با شبکه وای‌فای شما از راه دور امکان‌پذیر است، مانند زمانی‌که روتر شما در انتهای دیگر خانه قرار دارد، باید میزان دسترسی بی‌سیم خود را با استفاده از یک توسعه دهنده Wi-Fi یا آداپتور خطوط برق افزایش دهید.
شما از چه نوع دانگل بی‌سیم استفاده می‌کنید؟ آیا نکات دیگری را برای تقویت عملکرد وای‌فای می‌دانید؟ پیشنهادات خود را در قسمت نظرات به اشتراک بگذارید.
